"Friendly fire", noemt men dat nog steeds. Niks "friendly" aan, aan dat vuur. Maar dat heeft men nu ook weer gemerkt. Erg triest, dat wel. In elke oorlog komen mensen om door "eigen vuur". Soms loopt het percentage op tot zo'n 25% van de slachtoffers.
Zelf vond ik met name het op linie lopen (naast elkaar op één lijn) en tegelijk vuren één van de gevaarlijkste oefeningen in mijn diensttijd. Er waren altijd wel van die eikels, die de linie niet in de gaten hielden. Die liepen dan te ver vooruit of bleven achter je hangen. Vooral dat laatste was tamelijk beangstigend. Zo'n eikel zou je ter plaatse al een paar flinke stompen voor z'n kop willen geven. Al was het maar voor alle zekerheid. Om maar te zwijgen van al die keren, waarin een wapen tijdens de nacontrole nog een kogel in de kamer had zitten. Ondanks het commando "wapen ontladen". Ik kan me voorstellen dat in een oorlogssituatie in een vijandige omgeving, aangevuld met een forse dosis angst en stress je super "trigger happy" wordt. Het moment van overleven is daar. Het is dan niets meer of minder dan ik of hij, zonder je af te vragen : Friend or Foe?