Streeploos

Toen ik bevorderd werd tot korporaal, moest ik apart gaan eten. Ik mocht niet meer bij de manschappen zitten. Het vervelende voor mij was, dat ik me tussen dat korporaalsvolk niet op mijn gemak voelde. Vooral de beroeps (vaak chauffeurs / KVV'ers) voelden zich ver boven ons, dienstplichtigen, verheven. In hun kantine leefden zij zich lekker uit op het bedienend personeel, dat dienstplichtig was. Ik ben na die eerste keer nog een paar keer in hun kantine geweest, in de hoop met een incident te maken te hebben gehad. Maar dat was niet het geval. Dat beviel me dus niet. Helemaal niet omdat er flink gezopen werd en dan waren de reacties tegen het kantinepersoneel helemaal erg. Dat werd behandeld als voetenveeg. Luid schreeuwend vanuit hun stoel gaven zij het personeel zelfs opdracht de tv, die op nog geen 3 meter afstand stond, op een ander kanaal te zetten. Ik heb er nog wat van gezegd ("Mankeer je wat aan je handen?"), maar dat drong niet door de alcohol heen.  Bijna alles werd scheldend en beledigend aan het personeel opgedragen. Met dat gedrag wenste ik me niet te verenigen.
Dus besloot ik voortaan mijn strepen af te doen en gewoon naar de manschappenkantine te gaan en in de vreetschuur tussen hen plaats te nemen. Eén keer werd mij gevraagd : "Jij bent toch korporaal?". Toen heb ik "Nee hoor, gelukkig niet", geantwoord. Ik hoorde geen haan kraaien. Een leugentje om bestwil.