Een koude douche

We gingen dus heel vaak op oefening. Meestal in (West) Duitsland. Zo zijn we een paar keer in de buurt van Bielefeld geweest. De eerste keer was hartje winter. We sliepen met z'n tweetjes in een puptentje. Elke dienstplichtige had een half tentje en met z'n tweeën hadden we dus één hele. De enige goede rekensom, die ik in die 1,5 jaar had  geconstateerd. In zo'n compleet tentje sliep je dan met je holmaatje. Het vroor in die maand januari 1970 gemiddeld 15 graden. Wassen of douchen ging dus niet. Alles bevroor, ook je kleding en veel voeten. En bij sommigen zelfs de hersens naar later zou blijken. Maar na twee weken kregen we de kans om ons te douchen. We moesten er wel in veldloop naar toe. Dus dat was 10 km hardlopen. We kwamen bezweet, maar opgewekt aan bij een boerenschuur, waarin een aantal metalen leidingen was opgehangen, met hier en daar iets wat op een sproeier leek. Een oude man met soldatenpet op bediende de met hout gestookte verwarmingsketel. Toen we die ouderwetse installatie zagen, zei een van de maten tegen die oude Duitser : "Was kommt d'raus? Gas oder Wasser?" Die oude baas werd zo woedend, dat hij tierend een emmer water in die kachel smeet, het overgebleven hout in een kruiwagen gooide en wegstiefelde. Niet veel later stonden we klappertandend onder een ijskoude douche. Niet iedereen, want tussen al die zandhazen bleken toch ook een paar mietjes te zitten.