Afzwaaien!

De laatste maanden op de kazerne kroop de tijd voorbij. We verveelden ons wezenloos en keken uit naar de maand november. We begonnen spullen in te leveren en het gonsde van allerlei tips, om zo min mogelijk 'rekening man' te verzamelen. Sommigen keken voortdurend in dagbladen op zoek naar vacatures. Zelf zag ik een maat die bezig was met een schriftelijke cursus Cobol programmeur. Dat leek me wel wat. Al wist ik niet eens waartoe zo'n opleiding zou kunnen leiden.
Aan de vooravond van ons voorlopige vertrek ( er was nog zoiets als Herhalingsopkomst) zijn we in Zuidlaren wat gaan drinken. Hoewel, het zou de eerste en tevens laatste keer zijn dat ik flink aangeschoten raakte. De volgende dag stond ik met hoofdpijn en duizeligheid op het square.
We werden voor het laatst geïnspecteerd (in ons burgerkloffie!), kregen een afzwaaipremie van zo'n 265 gulden mee voor nieuwe burgerkleding en na een 'ingerukt mars!', liepen we naar de gereedstaande bussen. Er was geen 'dank je wel' of zo. Maar dat deed er niet toe. Ik ging weer naar huis. Terug naar de burgermaatschappij, zoals dat heette.