In januari 1973 stapte ik op de trein die mij via Rotterdam naar Ossendrecht bracht. Ik kende de legerplaats vanwege mijn oudere broer, die daar een rijopleiding had gevolgd tijdens zijn militaire dienstplicht. Later ging hij als chauffeur bij de Verbindingsdienst in Ede (Elias Beeckman) aan de slag.
Op de kazerne aangekomen zag ik zowaar een paar oude maten terug. Niet veel later hoorde ik dat de hele C-Cie van lichting 69-4 van het 44ste Painfbat op herhaling zou komen. Wij waren kwartiermakers, die nergens zin in hadden. Dus deden wij onze kamerdeur op slot en gingen op bed liggen. Eigenlijk was dat ook een gevolg van de manier waarop we door een voormalige vaandrig, nu luitenant, werden aangesproken. De luit dacht dat het nog 1969 was en wij verse dienstplichtigen. Jammer dan. Pas tegen etenstijd kwamen we weer van de kamer. Uiteraard met eerst een fanatieke toesprak van de luit en gescheld over en weer. De toon was gezet.